วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม ค.ศ. 2010: (นักบุญมัคซีมีเลียน โคลเบ)
พระเยซูตรัสว่า: “ประชาชนของฉัน, วิกฤตการณ์ที่ล่าสุดและบ่อยหลุมอสังหาริมทานของพวกคุณถูกสร้างขึ้นโดยคนแห่งโลกเดียวกันนี้ ในวันเทศกาลของพวกเธอนั้น เงินกู้ได้ให้กับผู้มีความเสี่ยงต่ำที่ไม่เคยจะสามารถชำระหนี้ได้เลย แล้วตัวแทนหุ้นที่ต้องการมากเก็บเพิ่มเติมในงานแสดงของสวนสมุนไพรโดยขายบอนด์ที่มีความเสี่ยงซ่อนอยู่เป็นสินเชื่อที่ดีๆด้วยอัตราส่วนเลเวอร์จริง ๆ ที่สูงถึง 40 ต่อ 1 ในสิ่งเรียกว่าเดร์รีวีทิฟส์ แล้วเมื่อมาถึงเวลาแล้วนี้เพื่อชำระหนี้เหล่านั้น ระบบการเงินของพวกคุณจึงถูกทำให้เสียหายอย่างรุนแรงเช่นเดียวกับกระดานใบปั๊มนที่ตกลงมา สภาผู้แทนรัฐแห่งสหภาพได้ลงหนี้ใหญ่โตในล้านเหรียญเพื่อช่วยเหลือธนาคารและบริษัทรายใหญ่อันเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของพวกเธอนั้น ผู้ยากจนเสียบ้านเรือนและทรัพย์สินทั้งหมด แต่ปัจจุบันนี้ ธนาคารกลางได้ครอบครองพวกคุณผ่านหนี้เหล่านี้แล้ว โดยการกำจัดอุตสาหกรรมของชาวอเมริกัน พ่อมือใหญ่แห่งบริษัทนั้นได้ขโมยงานจากแรงงานชาวอเมริกันและสร้างความว่างงานสูงขึ้นอย่างตั้งใจ ปัจจุบันนี้ รัฐบาลรัฐส่วนตัวกำลังถูกทำให้เสียหายเนื่องจากกองทุนเพนชันของพนักงานใกล้จะหมดลงแล้ว ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้เป็นผลมาจากความต้องการและอำนาจแห่งโลกเดียวกันนี้เพื่อทำให้สหรัฐอเมริกาประสบภาวะขาดทุน และมีแผนจะยึดครอง นี่คือแผนของคนแห่งโลกเดียวกันนี้ที่ต้องการทำลายระบบเงินตราของพวกคุณและให้เป็นทาสแก่สหภาพอเมริกาเหนือ การเสื่อมถอยของอเมริกานี้คล้ายกับอิสราเอลเมื่อพวกเขาลืมฉัน และยึดตามเทพเจ้าอื่นๆ อเมริกันได้บูชาดอลลาร์ วอลสตรีทและสิ่งที่มีอยู่ในความเป็นเจ้าของของพวกเธอนี้ มากเกินไปกว่าฉันแล้ว และปัจจุบันนี้ พวกคุณจะต้องรับผลกระทบจากความเห็นแก่ตัวและการทำผิดพลาดของพวกเธอ อเมริกันอย่าลืมถ้อยแต่ยังมีชีวิตอยู่”
เยซูพูดว่า “ประชาชนของฉัน คุณจำได้ไหมเมื่อข้าพเจ้ามาถึงต้นสักที่ไม่มีผลและขอให้คนทำมาหลังตัดลงเพื่อเผาไป แต่ผู้เลี้ยงกลับร้องขอให้ทิ้งไว้หนึ่งปีเพื่อดูว่าจะสามารถฟื้นตัวได้หรือไม่ด้วยปุ๋ยและน้ำ เรื่องนี้คล้ายกับวิญญาณที่ทำสิ่งทั้งหมดเองและไม่มีผลงานดีเลย ข้าให้วิญญาณโอกาสมากมายเพื่อเปลี่ยนแปลงพวกเขาได้ เพราะว่าพวกเขาจะสามารถช่วยคนอื่นและมีผลงานที่ดีขึ้น ถ้าพวกเขาต่อเนื่องไม่มีผลงานดีเลย พวกเขาจึงเลือกตัดสินใจของตัวเองในการตกลงไปสู่นรกเพื่อไม่ได้ช่วยใครเลย เมื่อข้าเอาผู้ศรัทธาของข้ามาเฝ้าสู่วิธีพิจารณาพวกเขา ข้าจะถามพวกเขาว่าทำอาหารให้คนหิว ทำน้ำให้คนแห้ง ใส่เสื้อผ้าให้ผู้เปลือย หรือให้ที่อยู่แก่ผู้ไร้บ้าน ถ้ายอดรับว่า “ใช่” ในการทำงานดีเพื่อเหมือนกัน ข้าจะพูดว่า ‘เนื่องจากคุณได้ทำสิ่งนี้กับคนเล็ก ๆ ของข้า คุณจึงทำสิ่งนี้ให้ข้า’ พวกเขาจะเข้าสู่ราชอาณาจักรของข้า แต่ผู้ที่อยู่ทางซ้ายและตอบว่า “ไม่” ในการทำงานดี ข้าจะพูดว่า ‘เนื่องจากคุณไม่ได้ทำสิ่งนี้กับคนเล็ก ๆ ของข้า คุณจึงไม่ได้ทำสิ่งนี้ให้ข้า’ ด้วยเหตุผลนี้ ผู้ร้ายจะถูกไล่ไปสู่นรกตลอดกาล”