woensdag 24 september 2025
Deze Kerk is Zeer Veel Af
Bericht van de Hemel aan Valentina Papagna in Sydney, Australië op 24 augustus 2025
Vandaagochtend kwam de Engel en zei: “Kom met me, ik moet je iets laten zien.”
Plotselijk nam de Engel mij mee naar de Hal in mijn lokale Kerk. Toen we het kerkhof betraden vanaf het parkeerterrein, merkte ik een priester op die stond op het gras, gekleed in een grijs franciscaner habijt met de kap over zijn hoofd. Toen ik hem naderde, buigde hij zich helemaal door alsof hij iets oppakte. Ik bleef daar even staan en wilde hallo zeggen tegen deze priester, maar hij wilde me niet eens aankijken. Hij keerde zijn kop van mij af zodat ik zijn gezicht niet kon zien.
De Engel zei: “Kom verderop.”
Toen we verder liepen over het gras, kwamen we een andere priester tegen die gekleed was in zwart priestelijk gewaad. Hij knielde en pakte iets op. Toen ik echt dicht bij hem kwam, herkende ik de priester.
Ik vroeg hem: “Vader, wat doet u?”
Hij antwoordde: “Oh, ik probeer het gras glad te maken — Ik trekke onkruid uit om alles mooi te krijgen.”
Ik bleef er even bij staan en keek wat hij deed.
Vervolgens zei hij: “Ga, ga naar binnen in de Kerk.”
De Engel zei ook: “We moeten naar binnen gaan.”
Normaal gesproken neemt de Engel me mee naar het voorentree van de Kapel, maar dit keer nam hij me mee naar de zijdeur die leidt naar de Kathedraal.
De zijdeuren van de Kathedraal openden en drie nonnen verschenen. Deze nonnen waren allemaal dwerg van gestalte, gekleed in zwarte habijten met zwarte sluieren en wit borduurwerk.
Ik zei tegen hen: “Oh, hallo zusters.”
Ze zeiden: “Kom binnen, kom binnen.”
Toen we de Kathedraal betraden, zag ik de priester niet meer. Hij was nog steeds buiten. De Engel zei: “Kijk en zie.”
Vervolgens verscheen een andere non die ik herkende. Ik weet dat zij gepensioneerd is.
Ik zei: “Oh, hallo Zuster. Wat doe je hier?”
De Engel en ik stonden nu in de hal die de Kathedraal en de Kapel met elkaar verbindt, dicht bij het Sacristieën. Aan weerszijden van de hal staan tafels. De Zuster had op een van de tafels een grote mand noten en een container gevuld met frambozenrode vloeistof geplaatst.
Ze zei: “Ik heb geprobeerd om gelatine te maken met de noten. Ik wil de noten in het gelee doen.”
“Oh,” zei ik, “ik heb dat nog nooit gehord. Maar wanneer je klaar bent met al die dingen, wat ga je er dan mee doen?”
Ze antwoordde: “Nee, zij gaan er meer van leveren.”
Een minuutje stapte Zuster weg. Ik ging en nam een paar noten en legde ze in het gelee. De noten stellen de kogels van het Heilige Rozenkrans voor. De non keerde terug en zette verder met het plaatsen van noten in het rode gelee.
Ik keer me om naar de Kathedraal toe en merkte op dat er geen bankjes waren, maar de vloer nu helling had richting het hoge kruisbeeld aan het andere einde, en er lagen honderden en honderden stukken brood overal verspreid op de hellende vloer.
Ik vroeg de Engel, “Wie heeft dat gedaan? Wie kon het brood weggooien? We zouden het moeten oppakken.”
Op dat moment verschenen er drie mannen in geheel zwart. Met grote containers van gele vloeistof gooten ze de vloeistof over de hele vloer, beginnend bij boven (bij het Kruis), wat dan naar beneden stroomde en de stukken brood wegspoelde, doordrenkte hen.
In droefheid zei ik, “Nee, nee! Doen dat niet! Doen dat niet! Je spoelt het brood weg.”
Het brood werd helemaal gekrompeld van de doordrenking, en met grote zwarte bezems spoelden de drie boze mannen de stukken weg. Het was verschrikkelijk om toe te kijken. Elke van die stukjes brood op de vloer is het Heilige Eucharistie, en zo verspreid liggen vertegenwoordigt hoe mensen onze Heer onberouwd en ongewaard ontvangen.
De Engel zei, “Bid voor deze Kerk, deze Kerk ligt erg laag.”
Daarna bracht de Engel me terug naar huis. Ik was versteld over wat ik zag en begreep dat deze Kerk veel gebeden nodig heeft. Normaal gesproken bezoek ik het Cenacle Rozenkrans elke vrijdag, maar afgelopen vrijdag moest ik naar een uitvaart gaan, dus kon ik niet aanwezig zijn.
Ik zei tegen de Zalige Moeder, “Ik hoop dat de bidgroep goed gebeden heeft op vrijdag.” Op dat moment kwam er een visioen bij me.
De Engel zei, “Je weet niet iedereen komt met de intentie om te bidden voor de Kerk; zij bidden voor hun eigen intenties en families. Dus raakt dat gebed nauwelijks de Kerk.”
Wanneer mensen onberouwd en ongewaard de Heilige Communion ontvangen, is het hetzelfde als het Heilige Brood op de grond te gooien. We moeten bidden voor deze Kerk om gezuiverd en opgeheven te worden, zodat mensen gaan biechten voordat ze onze Heer in de Heilige Eucharistie ontvangen.