วันที่ 23 กันยายน ค.ศ. 2010 (นักบุญเปีย)
นักบุญเปียกล่าวว่า: “ลูกของฉันที่รัก, ฉันได้ส่งข้อความให้กับคุณก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการใส่ครอสส์ออกมากว่านี้นะ และอย่าเป็นคนแปลกใจในเรื่องแสดงความรักต่อพระเยซูของคุณ นี่ที่คุณเห็นว่า ฉันกำลังช่วยผู้คนจากสวรรค์มากขึ้นไปกว่าที่ฉันเคยทำเมื่ออยู่บนโลก มานี้มีผู้คนหลายคนมาขอพรกับฉัน ซึ่งฉันจะนำไปให้พระเยซูเป็นตัวกลาง ใครเล่าจะเห็นภาพของฉันในจิตวิญญาณ และฉันพิทักษ์อย่างพิเศษแก่ผู้ที่เรียกชื่อฉันที่คุ้มกัน คุณควรห่วงเรื่องชีวิตการประพฤติทางศาสนากว่าทำให้เวลาของโลกนี้ไปมากเกินไป ให้พระเยซูมีเวลาในการสวดมนต์และบูชาเป็นสิ่งแรกสุดของคุณ แล้วจึงทำงานโลกที่เหลืออยู่ สิ่งที่คุณรู้ว่าเป็นเรื่องสำคัญมากๆ ในโลกนี้จะไม่มีความหมายอีกเลยในวันต่อไป พระเยซูและสวรรค์ต้องการผู้สงครามทางศาสนาที่ทำพิธีสวดมนต์ด้วยห่วงโซ่เพื่อวิญญาณที่ถูกทรมานบนโลก และวิญญาณในปุริษฎ์ เมื่อคุณพลาดวันสวดมนต์หนึ่งวัน คุณต้องแทรกกลับมาในวันที่ต่อไป”
กลุ่มการประพฤติทางศาสนา:
พระเยซูตรัสว่า: “ชาวของฉัน, คุณมีแหล่งกำเนิดสว่างทั้งหมดในวันนี้ที่มักจะใช้ไฟฟ้า ในอดีตก่อนยุคไฟฟ้ามีการทำตัวน้ำหนังจากการต้มน้ำมัน สัตว์ และผิวของสัตว์เพื่อทำเทียนและซาบอน ชีวิตในสมัยนั้นแข็งแกร่งไปกว่าที่คุณมีอยู่วันนี้กับความสุขทั้งหมดของคุณ ภาพที่เห็นเป็นภาพชนบทจากมิสชัน ซึ่งคล้ายๆ กับวิธีการทำงานที่พักรักษาไม่ใช้ไฟฟ้า บางคนจะมีแสงสว่างด้วยเครื่องกล ที่ไม่ต้องใช้อะไรก็ได้ ให้เชื่อในฉันที่จะจัดหาทุกอย่างที่คุณต้องการอยู่ที่มิสชันของฉัน”
พระเยซูตรัสว่า: “ชาวของฉัน, มิสชั่นแต่ละแห่งมีแท่งบูชาและหีบทองสร้างด้วยมือ มีครุยฟื้นคำสอน และถังศักดิ์สิทธิ์อยู่กลางโบสถ์ ชื่อของมิสชันจะตั้งตามนักบุญที่ใกล้เคียงกับเวลาที่มีการก่อสร้างโบสถ์ มิสชั่นแต่ละแห่งยังมีระฆัง สวน และสุสาน มีคนใช้งานชาวอินเดียในการสร้างมัน และมีพระเป็นผู้นำมาเผยแพร่คำสอนแก่ชาวอินเดียและฟังความบาปของพวกเขา”
เจซัสพูดว่า: “ประชาชนของฉัน มิสชั่นเหล่านี้เป็นจุดเริ่มต้นแรกๆ ของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในชีวิตตอนต้นของฉันในรัฐแคลิฟอร์เนีย บนฝั่งทะเลตะวันออกคุณก็มีการเริ่มต้นอย่างเร็วด้วย ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของฉันเพราะเสรีภาพทางศาสนาเป็นเครื่องหมายประจำตัวในอิสระของคุณในประเทศอเมริกัน สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของฉันได้รับการอนุรักษ์มาจนถึงวันนี้แม้จะมีความชั่วร้ายทั้งหมดของสังคมของคุณ ขอบพระคุณแก่ข้าและมิชชันเนอร์ในตอนต้นที่ก่อตั้งสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของฉันในประเทศนี้ อย่างไรก็ดี มีผู้หลายคนกลับมาเป็นอ่อนแอกับการเข้าร่วมพิธีมหาสนิทวันอาทิตย์ และคุณลืมไปแล้วว่าพ่อบ้านก่อตั้งเสรีภาพทางศาสนาเป็นหนึ่งในสิทธิ์ของคุณในรัฐธรรมนูญ จงจำได้ถึงรากฐานจริยธรรมและศาสนามีชีวิตที่ทำให้อเมริกันมีความยิ่งใหญ่”
เจซัสพูดว่า: “ประชาชนของฉัน ประวัติศาสตร์การได้รับคำสอนถูกผ่านมาอย่างต่อเนื่องเพื่อให้ข้อความในพระวจนะบรรทัดนี้จะเป็นที่ระลึกและใช้ปฏิบัติ มีอะไรหนึ่งที่เรียกตัวเองว่าเป็นคนศาสนาคริสต์และผู้ตามหลังของฉัน แต่การกระทำของคุณแสดงให้เห็นว่าคุณกำลังกำลังดำเนินชีวิตในความเชื่อวันนี้ ฉันได้มอบชีวิตของข้าและชีวิตของนักบุญมาเป็นแบบอย่างสำหรับชีวิตของคุณ อย่าถูกครองโดยเทพเจ้าที่มีอยู่ในโลก หรือด้วยการล่อหลอกจากปีศาจ แทนที่นั้น จงดำเนินชีวิตแห่งความรักของข้าในการแสดงความรักต่อฉันและเพื่อนบ้าน”
เจซัสพูดว่า: “ประชาชนของฉัน ในระหว่างที่คุณเดินทาง คุณได้สรรเสริญพระศิริมงคลแห่งข้า ประทานพิธีมหาสนิทวันละหนึ่งครั้ง และร้องเพลงสดุดี คุณยังดูภาพยนตร์บางเรื่องเกี่ยวกับสมเด็จพระสันตะปาปาและนักบุญของคุณด้วย มีพระกรุณามากมายที่ได้รับจากผู้แสวงหาที่เป็นศาสนา และแม้กระทั่งแก่คนขับรถโดยรอบในระหว่างการประทานพิธีมหาสนิทบนรถเมล์ ทุกครั้งที่คุณไปทำกิจกรรมทางจิตวิญญาณ หรือเดินทางแสวงบุญ คุณกลับมามั่นใจยิ่งขึ้นในความเชื่อและชีวิตจิตวิญญาณของคุณ ดูจากการเดินทางนี้อย่างหนึ่งในประวัติศาสตร์ว่าข้าคือจุดศูนย์กลางให้กับประชาชนของฉันตั้งแต่วันนั้นมา จนถึงปัจจุบัน หาเรียนรู้จากประวัติศาสตร์ว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของฉันได้รับการอนุรักษ์มาจนถึงวันนี้”
เยซูพูดว่า “ประชาชนของข้า มรณสักการะและพิธีกรรมทางศาสนาแบบแผ่นดินเดิมหลายอย่าง เช่น รอเซรี สคาปุยเลอร์ และ โนเวนะ ได้ถูกมอบหมายให้ต่อเนื่องมาเป็นศตวรรษ เรามีความเคารพภักดีแก่หัวใจที่บริสุทธิ์ของข้า หัวใจไม่มีดอกไม้แห่งพระแม่และสากราเมนต์ในการเผยแพร่ และมีพิธีกรรมทางศาสนาเพื่อบรรเลงต่อเทพเจ้าหลายองค์ เรื่องเหล่านี้ช่วยให้ความเชื่อของท่านคงอยู่อย่างมั่นคง และเป็นที่สมควรจะถูกส่งผ่านไปยังบุตรและหลานของท่าน ด้วยเหตุผลใดๆในศาสนาข้าไม่ต้องทำให้นิยามหรือพยายามลดความสำคัญของพิธีกรรมทางศาสนาเหล่านี้ ให้รักษาแผ่นดินเดิมที่บริสุทธิ์ของข้าที่ได้ช่วยจัดการกับศาสนาข้าเป็นเวลาไม่นาน”
เยซูพูดว่า “ประชาชนของข้า เมื่อท่านกลับบ้านจากสถานที่ปฏิบัติธรรมหรือแม่ทั่งคือการเดินทางเพื่อความศรัทธา ท่านสามารถแบ่งปันประสบการณ์ในเรื่องศาสนากับผู้อื่นและใช้สิ่งที่ได้เรียนรู้มาปรับปรุงชีวิตจิตวิญญาณของท่าน เรานี้ไม่ใช่วันหยุดเพื่อความสุข แต่ควรเป็นโอกาสให้มีพระกรุณาและการเรียนรู้ว่าทำไมถึงต้องนำศรัทธาของท่านมาใช้ในกิจกรรมประจำวันของท่าน ท่านได้เรียนรู้แล้วว่า การจัดเวลามาประกอบพิธีกรรมต่อข้าวันละหนึ่งครั้งเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด เพื่อให้สามารถมุ่งเน้นไปยังข้าและความรักของข้างานี้ ใช้เวลาในการปฏิบัติธรรมหรือแม่ทั่งเพิ่มประกายสีสันแก่ชีวิตจิตวิญญาณของท่าน”