Nagsasabi si Maureen sa Mahal na Ina na pasensya niya dahil sakit siya at hindi makapunta sa kapilya. Dumating ang Mahal na Ina at sinabi: "Ako'y anak, hindi maiiwan tayo ng panahon at espasyo. Lamang kung ikaw ay nagtataguyod ng hadlang sa daan natin, kaya't hiwalay tayo. Nagpunta ako ngayon upang malaman ni bawat kaluluwa ang ito. Gustong-gusto kong buhayin ninyo ang bawat sandali na nakapaloob sa Banal at Divino na Pag-ibig, gayundin, ang lahat ng iyong pagkakatatag at eksistensiya ay nagpapuri kay Hesus, Anak Ko. Ganito ang Paraiso. Kapag ako'y pumupunta sa iyo at sinasabi: 'Ganap na pinuri si Jesus,' hindi ko lang ito binibigkas bilang aking dasal, kundi din ng bawat santo sa Langit at lahat ng korong mga anghel."
"Gayundin, ganito ka dapat buhayin ninyo sandali-sandali na nakapaloob sa Banal na Pag-ibig. Punoan mo ang iyong puso, sa pamamagitan ng isang gawa ng iyong kalooban, ng Divino na Presensya. Alalahanan kung gaano ka maliit ka bago ang Omnipotente Diyos. Hayaan mong lahat ng mga dasal ay bumubuo at tumataas patungong Langit sa pamamagitan ng pag-ibig. Kapag nagbibigay ka, huwag kang maningning muli. Kapag nagsisipagtrabaho ka, ibigay mo ang lahat kay Hesus sa Krus. Kapag sinubukan ka, ugnayan ang aking biyaya. Alalahanan na sinubok din si Jesus. Sa bawat pagsubok, alamin na ang aking biyaya ay daan patungo sa kalayaan."
"Hayaan mong lahat ng iyong pagkakatatag ay nakapaloob sa Banal na Pag-ibig. Huwag kang humuhusga sa mga layunin ng iba, subukan lamang ang kanilang gawaing kinakailangan mo."
"Palagi akong kasama mo, Ang aking biyaya ay palaging nasa iyo. Kami'y magpapahayag ng ito."