Nagsasabi si Hesus: "Ako ang inyong Hesus, ipinanganak na Diyos. Anak ko, ngayon ay gusto kong ilarawan sa iyo ang lalim ng kaluluwa na nananahan sa Ikatlong Kamara ng aking Banal na Puso. Ganito ang kaluluwa: mas gusto niyang maging nasa kamarang ito kaysa anumang iba pa. Sa pamamagitan ng kanyang pag-ibig na makasama ako, siya ay nagpapaalam sa lahat ng sariling gustong iyon - o kung ano ang ibig sabihin, ang kanyang sariliing kalooban. Alam niyang malaki ang kanyang kahirapan sa harap ni Dios. Hindi niya hinahanap na magkaroon ng papuri o pagkilala para sa anumang mabuting gawa, sapagkat alam niyang lahat ng kabutihan ay nagmula kay Dios. Sa kanyang kapurihan, gustong makitid siya. Naghahangad siyang maging maliliit sa paningin ng mundo. Kaya't ang kaluluwa ay napapaligiran ng kapurihan at pagkababae. Kapag mayroon mang pinagdadaanan na suliran, agad niya itong ibibigay sa akin. Kaya't nagkakasama tayo sa bawat krus."
"Ang kaluluwa sa Ikatlong Kamara ng aking Puso ay hindi nakakaramdam ng takot. Palagi siyang may kapayapaan, kahit nasa gitna pa man ng pinaka-malaking suliranin. Sa bawat kasalukuyang sandali, makikita niya ang Banal at Dibino na Kalooban ni Dios. Ang Ikatlong Kamara ng aking Puso ay ang huling layunin ng bawat kaluluwa, subalit kaunti lamang ang nakakamit nito. Bawat kamarang nagdaanan sa pagitan ng ikatlo at huli na ito ay gumagawa ng mas malaking hangad para sa perfektong pagsasama. Ang Ikatlong Kamara ay binubuo ng mga buhay na martir ng pag-ibig. Magpapaalam ka nito."