Αυτόν το πρωί ενώ κοιμούμαι, ξύπνησα περί τις 4 π.μ. και είδα μια όραση. Δεν ήταν ένα όνειρο, γιατί ήταν πολύ πραγματικό. Είδα τον Ιησούν και τον Άγιο Ιωσήφ να καταβαίνουν από τον ουρανό. Ο Ιησούς φορούσε μία λευκή στολή και έναν κόκκινο μανδύα και ο Άγιος Ιωσήφ φορούσε μια λευκή στολή σε ένα καφέ μαντήλι. Τότε ένας τρίτος άνθρωπος κατέβηκε από τον ουρανό, ένας γέρος άνδρας. Φορούσε μία λευκή στολή και έναν σκούρο κίτρινο μανδύα. Αυτός που μίλησε καλώντας αυτόν τον άντρα να πλησιάσει ήταν ο Άγιος Ιωσήφ:
Έλα, Ιωάκιμ!
Κατέληξα ότι αυτός ο κύριος που μπορούσα να δώσω από μακριά ήταν ο Άγιος Ιωάκιμ, ο πατέρας της Παναγίας. Πλησίασε με και πήρε το δεξιό μου πόδι. Το είχε τραυματίσει την προηγούμενη νύχτα, ακριβώς μετά τη λατρεία, και αισθάνθηκα πόνο όταν κοιμήθηκε. Ο Άγιος Ιωάκιμ άγγισε το δεξί μου πόδι περνώντας τα χέρια του πάνω από αυτό, μαζεύοντας τους. Σύντομα ο πόνος εξαφανίστηκε. Όταν τελείωσε αυτό, ο Ιησούς έκανε αναφορά με τη μάτια του ότι έπρεπε να φύγουν και στράφτηκαν προς τον ουρανό, αργά ανεβαίνοντας. Ρώταξα τον Ιησούν:
Ιησού, δεν θα ευλογήσεις εμάς;
Αναφερόμουν σε εμάς που επισκέφτηκαμε την πόλη του Μανάκαπουρου και τους ανθρώπους που υποδέχθηκαν το εικόνισμα της Παναγίας, τη Παροικία και τις οικογένειες αυτής της πόλης. Ο Ιησούς συνέχισε να περπατάει μακριά, σαν να προσποιείται ότι δεν ακούγεται μου. Τον ρώταξα ξανά:
Ιησού, δεν θα ευλογήσεις εμάς;
Πάλι, ο Ιησούς προσποιήθηκε σαν να μην ακούγεται τι του ζητώ και συνέχισε τον δρόμο του προς τα πάνω. Είχα την τόλμη να πετάξω και να κρατήσω το ιμάτιο του Ιησού κοντά στα ποδιά του και τους πόδες, τραβώντας τον ώστε να ακούσει μου. Τον ρώταξα πιο σκληρά για να με ακούσει:
Ιησού, δεν θα ευλογήσεις εμάς;
Ο Ιησούς αργά στράφησε και με βλέπει με τον βλεμματισμό του. Μην με ένα σοβαρό βλέμμα, αλλά με έναν τρόπο που να μην καταλαβαίνω. Εγώ κοίταξα βαθιά στα πολύ όμορφα και ελεήμων μάτια του και ξανά τον ρωτήσαμε, με μια λίγο λυπημένη καρδιά, αλλά παρακαλώντας έντονα:
Ιησού, δεν μας ευλογήσεις;
Ο Ιησούς με βλέπει για ένα στιγμιό και μετά αμέσως δίνει ένα όμορφο χαμόγελο γεμάτο αγάπη και ελεημοσύνη και μας ευλογεί και την πόλη του Μανακαπούρου. Καταλάβασα πόσο πολύ θέλει ο Ιησούς να επιμένουμε και να ζητήσουμε με πίστη, κι αυτός δεν θα μας αρνήσει τίποτα. Αλλά πρέπει να επιμένουμε με υπομονή και πίστη κι αυτός θα μας ευλογήσει. Καταλάβασα ότι οι άνθρωποι του Μανακαπούρου έλαβαν μια ειδική εύλογία από τον Θεό και ότι ο Ιησούς επέτρεψε στον Άγιο Ιωσήφ να μιλήσει και στον Άγιο Ζαχαρία να ενεργεί, γιατί θέλει να μας δείξει πως μας βοηθάει και χορηγεί χαρισμούς μέσω των αγίων, όπως μας δείχνει επίσης ότι σεβόμαστε την εξουσία και τη ιεράρχεια μέσα στην οικογένεια. Ο Άγιος Ζαχαρίας είναι ο παππούς του κι ο Άγιος Ιωσήφ ο υιοθετικός πατέρας του. Ο Ιησούς τους έδωσε το καθήκον να παρεμβείνουν σε αυτή την εμφάνιση.
Το απόγευμα, η Παναγία εμφανίστηκε στην Εκκλησία, που ήταν γεμάτη με πολλούς πιστούς. Η Παναγία μας έδωσε το μήνη της:
Ειρήνη τα αγαπημένα μου παιδιά!
Έρχομαι από τον ουρανό να ευλογήσω τις οικογένειές σας. Είμαστε ευτυχείς για την παρουσία σας εδώ στην Εκκλησία να προσεύχεσθε. Ο Θεός μου στείλει από τον ουρανό να σας ευλογήσει. Προσευχήστε, προσευχηθείτε έντονα κι ο Θεός θα έχει έλεος πάνω σε εσάς και τις οικογένειές σας. Ο κόσμος χρειάζεται πολλές προσευχές. Προσεύχεσθε το ροζάριο ως οικογένεια για την μεταστροφή και τη σωτηρία του κόσμου. Ευλογώ τους ιερείς και την πόλη σας. Μείνετε στην ειρήνη του Θεού κι θυμάστε τα λόγια μου ως μητέρα. Σας ευλογώ όλους: στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν!