maandag 11 september 2023
Bid de Rozenkrans iedere dag op, mediteer over het Evangelie
Bericht van Sint-Rosa van Lima gegeven aan Mario D'Ignazio, Ziende van de Gezegende Tuin van Brindisi, Italië op 2 augustus 2023
Bidt, bidt de Rozenkrans iedere dag. Hecht Mary Allerheiligste, vereert Haar.
Bedankt haar voor alles, roept haar aan.
Vrees geen tegenspoed, God zal je altijd ondersteunen. Wanneer je lijdt, roep Jezus aan en Hij zal je helpen; vrees niet.
Vertrouw op God en Zijn Vergeving, op Zijn Genade.
Ik zegent u allen. Bidt de Rozenkrans iedere dag, mediteer over het Evangelie. Hecht elkaar als Christus ons heeft gehecht.
(Ze toont een afbeelding van Onze Lieve Vrouw van Pompeï en verdwijnt daarna)
Sint-Rosa van Lima
Isabella Flores de Oliva was het kind van een Spaans echtpaar in wat toen het Spaanse Viceroyalty of Peru was. Volgens latere legende, omdat haar moeder een roos zwevend boven haar dochter zag bij haar dopen, kreeg ze de voornaam Rosa bij haar bevestiging door Aartsbisschop Turibius Alfonso de Mogrovejo. Tegen de wil van haar ouders, die al het huwelijk hadden gepland, werd ze in 1602 - of 1606; een Dominicanische tertiaire in Lima, waar ze vervolgens woonde in een houten barak die ze zelf had gebouwd in de tuin bij huis. Ze vastte drie dagen per week, sliep op een bed van harde planken en gebroken glas, en martelde zichzelf met boetedoeningsoefeningen: ze droeg een ijzeren doornenkroon op haar hoofd en een stekelige ketting om haar lichaam, verbrandde haar handen met ongebakken kalk, droeg een ijzeren doornenkroon, geselde zichzelf. Uiteindelijk grepen haar biechtvaders in tegen deze zelfkastijding. Volgens de legende woonden er bij Rosa's hut veel muggen die mensen plagden, maar Rosa spaarden; ze verklaarde dit door te zeggen dat ze vriendschap had gesloten met de dieren en samen zongen zij tot lof van God. Tot verbazing van een bezoeker begonnen de muggen echt zo te summen dat hun gezang samen met Rosas zingen wonderlijke harmonieën produceerde.
Rosa onderging de ergste lichamelijke en geestelijke pijn met devotie: "Heer, vergroot mijn lijden, maar ook mijn liefde," bad ze; want zij wist dat liefde het beslissende factor was. Ze ondersteunde haar ouders met ambachten, huishoudelijk werk door te verkopen van weven en borduren; maar ook op het werk bad ze en mediteerde, de levendige dialoog met de Heilige Geest was een integraal onderdeel van haar leven. Rosa kritiseerde de geestelijkheid voor hun vaak losbandig levenspatroon, en de koloniale heersers voor hun wreed behandeling van de inheemse bevolking. Volgens de traditie bracht ze twee dode lichamen die al begraven waren weer tot leven.
Rosa stichtte het eerste contemplatieve klooster in Zuid-Amerika, het Klooster van Catharina van Siena, vernoemd naar de heilige die Rosa vereerde, in het huis van de familie De la Manza in 1614. Zij nam zelf de religieuze naam Rosa van St. Maria aan en was actief in het verzorgen van zieke mensen, beoefende ze prediking van het geloof en moedigde zij priesters aan om een juist, geestelijk leven te leiden. De laatste drie jaar van haar leven werkte zij als huishoudster voor Don Gonzalo de Massa, een overheidsambtenaar wiens vrouw een bijzondere affiniteit voor haar had ontwikkeld. Kort na haar 31ste verjaardag voorspelde Rosa plotseling dat ze binnen vier maanden zou sterven. In werkelijkheid werd zij getroffen door een ernstige en pijnlijke ziekte, waaraan zij zoals voorspeld overleed.
Rosa stierf met de reputatie van heiligheid, en enkele dagen na haar dood begon het proces voor haar canonisatie. Direct na haar overlijden begonnen de mensen haar met enthousiasme te vereeren. Reeds in 1669, twee jaar voordat ze werd verheven tot heilige, werd zij benoemd tot beschermheilige van Peru. Haar monument staat in Lima en haar beeld siert het biljet van 200 soles van de Nationale Bank van Peru. Rosa heeft voor Zuid-Amerika dezelfde betekenis als Catharina van Siena of Teresa van Ávila hebben voor Europa. "Er was waarschijnlijk geen missionaris in de Amerika's die meer bekeeringen zou hebben bereikt met zijn prediking dan Rosa van Lima deed door haar gebeden en boetedoeningen," zei Paus Innocentius XI over haar.
Woorden van de Heilige
In een brief aan dokter Castillo schrijft Rosa over de liefde van Christus die alle kennis overtroffen:
"De Heer en Verlosser hief Zijn stem op en sprak met onovertrofelijke majesteit: 'Laat allen weten dat genade volgt op verdriet; laat hen zien dat de grootheid van de geschenken der genade in dezelfde mate toeneemt als het verdriet toe neemt; laat hen beseffen dat zonder de last van verdriet we niet kunnen bereiken tot de top van de genade. Mensen moeten zich voorwaars zijn tegen fout en zelfbedrog. Dit is de enige ladder naar het paradijs; zonder kruis kan niemand de opgang naar de hemel vinden.'
Toen ik deze woorden hoorde, overviel me een heftige drang alsof ik midden in het plein moest staan en met luide roepen aan alle mensen van elke leeftijd, geslacht en stand moest toeroepen: "Hoort, o naties, hoort, o stammen!" Namens Christus en met de woorden uit Zijn mond moedig ik jullie aan: We kunnen geen genade verwerven tenzij we verdriet ondergaan; noodzakelijkerwijs moeten arbeid op arbeid worden gestapeld als wij willen "een deel krijgen van de goddelijke aard" (2 Petrus 1:4), om de glorie der kinderen Gods en het volle geluk der ziel te verkrijgen.
Dezelfde prikkel dreef me aan om de schoonheid van de goddelijke genade uit te roepen. Dit drukte mij neer met droefheid, deed mijn zweet poren open en maakte mij dorstig. Het leek alsof mijn ziel niet langer in het lichaam gevangen kon blijven. Maar als zij vastgehouden werd, zou ze de ketenen breken en vrij door de hele wereld rennen, alleen en ongehinderd roepend: "Oh, als mensen maar wisten hoe verheven de genade van God is, hoe mooi, hoe edel, hoe kostbaar; wat rijdom het bevat, hoeveel vreugde en blijdschap!" Zeker dan zouden mannen met ijver en vlijt streven om zichzelf lijden en pijn toe te brengen! Over de hele wereld zou iedereen ziekte en marteling zoeken in plaats van geluk om de oneindige schat der genade te verkrijgen. Dit is de beloning en het uiteindelijke gewin van lijding. Niemand zou zich beklagen over kruisen en moeilijkheden die hij tegenkomt als hij de weegschaal kende waarop ze aan mensen worden uitgedeeld."
De profetieën van de Eindtijden gegeven aan Mario D'Ignazio, ziende van de Zalige Tuin in Brindisi
Bronnen: