Angjeli Ezra vjen. Ai thotë: "Lavdi Jezu Krishtit."
Ai diktua meditime të rosarit që qendrojnë në Vullnetin Hyjnor:
MISTERET E TRISHTIMIT
I. Agoni në Kopsht
"Edhe Biri i Zotit u dorëzua plotësisht - përsosmërisht - Vullnetit Hyjnor të Atit Tij. Në Kopshtin e Gethsemane, Jezu u dorëzoi vullnetin e tij Vullnetit Etern Hyjnor, jo me zell, por me Dashuri Hyjnore. Ai nuk ishte i lartë për t'i kërkuar Atit të ndalojë vuajtjen fatale që priste para. Por në fund, Jezu pranoi vullnetin e Atit Tij. Vullneti i Zotit, edhe pse mund të duket i hidhur herë pas here, nuk është asnjëherë pa konsolim. Pas Kopshtit, kur Jezu pranoi vullnetin e Atit Tij, një engjëll erdhi për ta kënaqur atë."
II. Shkatërrimi
"Pas pranimit të vullnetit të Atit Tij në Kopsht, Jezu nuk u kthye me pendim. Ai pranoi goditet e ashpra të shkatërrimit, duke ditur se shumë shpirtra vareshin nga dorëzimi i tij Vullnetit Hyjnor në emër të Dashuris Hyjnore."
III. Kurorëzim me Tujat
"Ndajja siç e përjetoi Jezu kur u kurorësua me tujat mund të pësohet pa protestim vetëm përmes ngritjes së thellë. Në këtë Mister, ngritja dhe dashuria janë më të dukshme bashkë, sepse Jezu munde ta ndalojë kjo persekutim në çdo moment. Dashuria e tij për vullnetin e Atit Tij nuk i lejonte atë t'i bënte ashtu."
IV. Mbajtja e Kryqit
"Jezu di se çdo rënie, çdo dhimbje u përdor nga Ati i tij në Qiej për mirën e shpirtrave. Nën peshën e Kryqit, Jezu bëhej një instrument i vullnetit hyjnor të atit Tij. Çdo hap ishte një hap drejt dashurisë hyjnore më të thellë."
V. Kryqëzimi
"Nuk ishin kthetrat që e mbajtën Jezu në kryqin, por dashuria e tij për vullnetin e Atit Tij në momentin të tashëm. Ai munde ta linte kryqin në çdo kohë. Por ai ruante në zemrën e tij një thellësi dashurie për Vullnetin Etern Hyjnor jashtë të gjitha fjalëve."