இரவி, ஜூலை 9, 1996

அம்மையார் வெள்ளையில் ஒளிரும் பிரகாசங்களுடன் தங்கள் மேலோடையை அணிந்து வருகிறாள். நான் அவரிடம் கூறினேன்: "இன்று நான்காரியைச் சந்திக்க வேண்டுமெனக் காத்திருந்தேன். இப்பொழுதையிலேயே புனிதத்துவத்தில் நிறைவு அடைவது அவசியமாகும். என் குழந்தைகள் தங்கள் மனதைக் காலநட்சத்திரங்களால் நீர்த்துப் போகாமல் இருக்க வேண்டும். அவர்கள் எதிர்பார்க்கின்ற வருங்காலம் வருவதில்லை. நான் பயமூட்டவோ அல்லது பழக்கப்படுத்துவது அல்ல, ஆனால் என் குழந்தைகள் தங்கள் தனிப்பட்ட புனிதத்துவத்தை திருப்பு அன்பின் செய்தியால் பின்தொடர வேண்டும் எனக் கேட்டு வந்துள்ளேன். உண்மையாகவே, மிகவும் பலர் இவ்வெளிச்சத்தின் பாதையிலிருந்து வீழ்ந்திருக்கின்றனர் மற்றும் மோசமானது பெரும்பாலான மனதுகளை ஆள்கிறது. ஆனால் நான் உங்களுடன் வெற்றி உறுதியைக் கொண்டு வருகிறேன். நீங்கள் உள்ளத்தில் திருப்பு அன்பால் பாம்பின் தலைக்கு தடுமாறுவேன்."