e diel, 12 shkurt 2012
Mesazh nga Zonja Mbretëreshë e Paqes te Edson Glauber
Këtë mëngjes ndërsa po flej, zgjoheva rreth orës 4 të mbrëmjes dhe patë një vizion. Nuk ishte ëndërr, sepse ishte shumë i vërtetë. Shihja Jezusin dhe Shenjtin Jozef duke u zhvendosur nga qielli. Jezusi ishtë i veshur me një tunik të bardhë dhe një mantel të kuq, ndërsa Shenjti Josef ishtë i veshur me një tunik të bardhë nën një mantel kafe. Atëherë një person tjetër u zhvendos nga qielli, një burri më i vjetër. Ai po vishte një tunik të bardhë dhe një mantel të verdhë të errët. Ajo që fliste duke e therrur këtë njeri për ta ftuar afër ishte Shenjti Josef:
Vini, Joakim!
Kuptova se ai burri që e shihja nga larg ishtë Shënjtori Joachim, babi i Zonjës Sonë. Ai u afrua tek unë dhe mori këmbën time të djathtë. E kam plagosur atë natë më parë, menjëherë pas procesionit, dhe po ndjeja dhimbje kur shkoja në gjumë. Shënjtori Joachim e preku këmbën time të djathtë duke i kaluar duart mbi të, duke u masazhuar. Shpejt dhimbja zbehi. Kur ai përfundoi këtë, Jezusi bëri një lëvizje me syrin që ta thërrisnin ata dhe ktheheshin drejt qiellit, ngjitesin ngadalë. Unë e pyeta Jezus:
Jezu, a mos na bekohet?
Unë flasja për ne që po vizitonim qytetin e Manacapurut dhe njerëzit që pranonin imazhin e Zonjës Sonë, Parokinë dhe familjet e këtij qyteti. Jezusi vazhdoi të shkonte larg si pse nuk kishte dëgjuar unë. Unë e pyeta atë përsëri:
Jezu, a mos na bekohet?
Sërish, Jezusi u portretizua si pse nuk kishte dëgjuar atë që po e pyeta unë dhe vazhdoi të ngjitej. Unë gjetja kurajën për ta kapur tunikën e tij afër këmbëve të tij dhe këmbët e tij, duke e turrur atë për ta bërë të dëgjonte më:
Jezu, a mos na bekohet?
Jezusi u kthye ngadalë dhe me syrin e tij. Nuk ishte një shikim i rëndësishëm, por si pse nuk kuptova. Unë shihja thellësi në sytë e tij shumë të bukur dhe mëshirueshëm dhe unë e pyeta atë përsëri, me zemër të lehtë tmerr, por duke lutur me zell:
Jezu, a mos na bekohet?
Jezusi më shikoi për një moment dhe pastaj menjëherë iu dhuroj një bukurie të plotë dashurie dhe falje dhe na bekoftë edhe qytetin e Manacapurut. Kuptova sa shumë Jezus dëshiron që ne ta insistojmë dhe t'i lutemi me besim, dhe ai nuk do na mohoj asgjë. Por duhet të insistojmë me përkrahje dhe besim, dhe ai do na bekojë. Kuptova se populli i Manacapurut mori një bekim special nga Zoti dhe që Jezu lejoi Shën Jozefin t'i flasë dhe Shën Xhoakimin të veprojë, sepse dëshiron t'ua tregojmë se na ndihmon dhe na jep graci përmes shenjtëve, siç na tregon edhe se respekton autoritetin dhe hierarkinë në një familje. Shën Xhoakimi duke qenë gjyshi i tij dhe Shën Jozefi babai i adoptuar. Jezu u dha atyre misionin të intervistojnë në këtë shfaqje.
Në pasdite, Zonja Jonë shfaqet në Kishë, e cila ishte plot me besimtarë shumë. Zonja Jonë na dha mesazhin e saj:
Paqe të dashurit tim!
Vij nga qielli për t'ju bekuar familjet tuaja. Jam gëzuar për praniën tuaj këtu në Kishë për lutje. Zoti më dërgon nga qielli për t'ju bekuar juve. Lutni, lutni me zell dhe Zoti do të ketë falje për ju dhe familjet tuaja. Bota ka nevojë për shumë lutje. Lutuni rosarin si një familje për konvertimin dhe shpëtimin e botës. Unë bekoj priftërinjtë dhe qytetin tuaj. Mbani paqen e Zotit dhe kujtoni fjalët time si Nënë. Ju bekoj të gjithëve: në emrin e Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë. Amen!