e shtunë, 3 prill 2010

E Premte e Shenjtë - Soledadeja e Zotit të Dhimbjeve

Mesazh nga Zoti i Dhuratave

Fëmijët timë të dashur, UNË JAM ZOTI I VETMISËS. Në këtë E Premtë të Shenjtë mbetë pa Birin tim JEZU, i ndarë nga Ai, që gjendej i vdekur në Varrin.

Unë jam Nënë e Vetmisës edhe sot, sepse shumë fëmijët e mia, të ndryshëm nga Jezusi im, largohen prej meje, ndahen nga unë përmes mëkatit, përmes mosbindjes së mesazheve tima dhe ligjit të Shenjtë të dashurisë së Zotit:

- sepse ata nuk e dëshirojnë Mua si Nënë në jetët e tyre,

- sepse i duan gjërat tokësore më shumë se ato qiejtare,

- sepse preferojnë dashuritë e gjërave të kalueshme të Tokës sesa në Dashurinë timë Eternale Nënërore!

Edhe sot unë jam Nënë e Dhimbjes dhe Vetmisës, sepse fëmijët e shumtë dhe rinjtë, që nga moshë e re tashmë tërhiqen nga kjo shoqëri pagane dhe kundër Ligjit dhe dëshirës së Zotit, në përvojat e hershme të keqes, jetojnë si fëmijët e vogël pa paganë plotësisht të larguar prej Zotit, prej njohjes Së, prej Fjalës Së, nga Luti, nga njohja ime, nga Lutja e Terezave, nga Tereza ime, nga Mesazhet time!

Këtë fëmijë dhe rinj të ndarë prej meje, për një arsimim të paguar, nga kjo shoqëri familjare, janë shkaku i dhimbjes së madhe sime, ata janë një plagë e hapur në Zemrën time Nënërore që rrjedh pa pushim.

Unë jam Nënë e Vetmisës për shumë familje të cilat kanë ndarë prej meje, që ndahen nga unë sepse nuk luten më Terezën, sepse i jepin vete gjithçka lloj kënaqësi dhe argëtimi, sepse vetëm provojnë ta kenë, vetëm provojnë ta grumbullojnë gjërat dhe asnjë moment nuk mendojnë për shpetimin e shpirtit të tyre, për dashurinë që i duhet Birit tim Jezusit që jep jetën e tij për shpëtimin e gjithëve, për Dashurinë e Zemrës time Nënërore që ka pranuar një jetë me shumë shqetësime dhe vuajtje për shpëtimin e të gjithëve. Këto familje janë një plagë shumë dhimbshme që armiku im ma ka vënë në Zemër për ta bërë unë të humbas, për t'ua treguar se ai ka sunduar mbi të gjitha familjet në Tokë. E kjo është arsyeja pse jam Nënë e Dhimbjes dhe Vetmisës dhe rinisja thirrjen urgjente ime tek të gjitha familjet sot:

KTHEHUNI PA VONESË! KTHEHUNI TE TEREZA IME! KTHEHUNI NË LUTJE!

Prano dhe bindu Mesazhet e Mia, që të gjithë tani të shpetoni dhe të shërbeheni: nga plaga e papajtimit, nga plaga e divorcit, nga plaga e mosmarrëveshjes, dhunës, egoizmit. E kështu përmes juve edhe bota dhe kisha do të shërbehet dhe të shpetohet, nga plaga e apostatisë, nga plaga e keqijës, e egoizmit, e luftës, e vetëshkatrimit që njerëzit po ndërtojnë ditë pas dite, me duart e tyre!

Unë jam edhe Nënë e Shpresës. Ashtu si në këtë ditë unë pritej me Besim, Dashuri, Lutje dhe shpresë të fortë për Ringjalljen e Birit tim Jezu Krisht, kështu sot unë pres me gëzim, me shpresë, për Ringjalljen e Tij të Dytë, atë është Kthimi i Birit tim Zoti Jezu Krishti në lavdi, që do të ndodhë shpejt dhe do ta rinovojë qiejt dhe tokën.

Po! Ju shihni se unë isha Nënë e Ringjalljes së Parë, Nënë që prite për Ringjalljen e Parë, jam Nënë që pres Kthimin e Dytë të Birit tim Jezu, i cili do vijë në re të qiejve për t'i gjykuar të gjeturit dhe të vdekurit dhe për ta rivendosur Qiejt dhe Tokën. Si Joni, si Magdalena, Veronika dhe Gratë e Devota presin me mua gjithashtu: në Lutje, në Heshtje, në Përhapje, në bindje Mesazheve tona, në plotësimin e të gjitha çfarë ju kam kërkuar këtu. sepse shpejt, fëmijët e mia, do të liroheni!

Nëse përkraheni deri në fund, do t'i vishni Kurorën e Fitores para jush. Nëse ju janë miqë të vërtetë të Jezu dhe fëmijët e mia deri në fund, unë do t'ju vendos Kurorën e Fitores përpara jush.

Nëse ju jeni konstant edhe në dhembje dhe vuajtje për gjithçka që kam kërkuar prej jush këtu gjatë këtyre rreth njëzet vjetëve të Shfaqjeve time Këtu, unë do t'ju vendos një palëmë në duart tuaja si nese ju kishit qenë dëshmorë.

Nëse pranohet të vuajni me mua përklusjonin, izolimin nga i cili jeni viktima, sepse më ndiqni, sepse bindet Mesazheve time. O po! Do t'ju përfshij në numrin e dëshmorëve, do t'ju vendos Palmën e Dëshmorëve në duart tuaja. Po fëmijët e mia, imitojeni me, se unë jam Mbretëresha e Dëshmorëve dhe kam vuajtur gjithçka për Dashuri të Jezu tim, për Dashuri të Zotit, për shpëtimin tuaj të gjithë!

Nëse edhe ju pranohet të vuajni me mua për Dashurin e Zotit dhe gjithashtu për shpëtimin e shumë shpirtrave, që rrezikojnë dënim, do t'ju vendos në numrin, në Korin e Dëshmorëve.

Para fëmijë! Jam me ju në çdo moment të jetës tuaj! Në momentet më të vështira jam më gati, më afër dhe më i përkushtuar se kurrë për shpirtrat tuaja, vuajtjet tuaja, dhembjen e tuaj dhe lotët.

O fëmijët e mi që me ndjekni, të cilëve u bindeni Mesazheve time dhe vini këtu gjithmonë, veçanërisht në shtunë tani do të merrni faljen plotësore të Zotit tim, të cilën ju premtoj të gjithëve që më nderoni, të gjithëve që vini këtu çdo shtunë për ta konsoluar. Në ju fëmijët e mi që me duan, u bindeni dhe me ndjekni plotësisht. Jam i konsoluar, jam i qetësuar. Në ju, Marko, djalin tim të preferuar, i cili asnjëherë nuk më zbeh, i cili gjithmonë ma jepi shije, kënaqësi dhe gënjeshtër. Jam plotësisht konsoluar. Dhe në fëmijët e mi që u dhënë jetat me ju këtu për mua, të dedikuar shërbimit tim dhe atyre që më binden plotësisht, jam i vërtetë konsoluar, glorifikuar dhe shumë, shumë dashur.

Të gjithëve, të gjithëve juve".

(Marko): Po Zonjë! Po Nënë e mi! Deri nesër. Mirupafshim, shohu ju më vonë, shohu ju nesër. Po."